Crayon Physics Review: Draw the World in Newtonian Colours

In Crayon Fizyka, gryzmoły i gryzmoły wkraczają w życie. Linie stają się linią życia. Kąty proste stają się klamrami, nawiasami klamrowymi, a nawet punktami oparcia. Koła poruszają się po zboczach lub linach merdających elastycznymi linami, które wyrzucają lub wyrzucają nieregularne woskowe kawałki wokół kolorowych, skłębionych krajobrazów. Zaczarowane ślady czerwieni i zieleni, żółci i błękitu materializują się stopniowo, jak ładują się poziomy, jak dziecinna kartka z notatnikiem, która pojawia się na pogniecionym, dziurawym płótnie.

A to gra?

Tak. A żeby wygrać, wszystko, co musisz zrobić, to narysować rzeczy.

Nie tylko żadnych rzeczy, pamiętaj. Crayon Physics, zgodnie ze swoim tytułem, przekształca wszystko, co rzucisz, swoim kredkowym wskaźnikiem w dwuwymiarowy obiekt z fizycznym ruchem. Narysuj pudełko zawieszone bezczynnie, a grawitacja ciągnie je w dół, aż napotka coś innego, powiedzmy inne pudło lub rampę lub pole trawiaste. Narysuj to pudełko tak, aby znajdowało się w połowie nad okrągłym przedmiotem w spoczynku, a gdy spadnie, ciężar i pęd pudła doprowadzą krąg do ruchu.

(Pobierz wersję demo z PC World, pełna gra to 20 $.

Zapamiętaj terminy naukowe, takie jak "energia potencjalna" i "kinetyczna"? Pomyśl o tym, używając kredek.

Twoim celem, podczas pracy nad dziesiątkami połączonych map "wyspowych", jest szturchnięcie małej czerwonej kuli po jednej stronie strony w kierunku gwiazdy umieszczonej strategicznie poza zasięgiem.

Zdobądź piłkę do gwiazdy, to wszystko, co do niej należy, a gra nie dba o to, jak to robisz.

Początkowo robi się bardzo szybko. Upuść obiekt na kuli, aby popchnąć go w lewo lub w prawo wzdłuż płaskiej powierzchni. Połóż proste linie między filarami, aby usunąć luki. Wyciągnij rampy z platform i popchnij piłkę myszą (możesz pozwolić sobie na odrobinę bezwładności dźwigni), a grawitacja zajmie się resztą. Ustaw wystarczająco duże obiekty na końcach wahliwych dźwigni, aby rzucić piłkę w kierunku linii mety. Na tych wczesnych poziomach jest trochę miejsca na eksperymenty, jeśli chcesz celowo Rube Goldberg trafić do mety, ale to głównie proste, punkt-do-punktu tutoriale.

Ostatecznie jednak natkniesz się na układy, które wymagają bardziej wyrafinowane myślenie przestrzenne. Jak wyciągnąć piłkę z samotnego filaru w kierunku pływającej gwiazdy? Jaka jest idealna wielkość i kształt przedmiotu, który zamieni moment obrotowy w podparcie piłki i rzuci piłkę na właściwą trajektorię, aby usunąć wieżę zamku lub przesuwać się przez odległe, wąskie przejście? Gdzie jest optymalne miejsce, w którym można dodać stawy do dźwigni, aby obracała się z odpowiednią prędkością i kątem, aby przebić serię przesuwających się zakrętów?

A potem gra dodaje rakiety. I wymuszaj strzały. I więcej gwiazd. I nie bądźcie zaskoczeni, jeśli płonicie tylko po to, aby zatrzymać się na poziomie, który pozostawia was w miejscu przez dziesiątki minut, nawet godzin.

Czy wspominałem, że to wszystko jest śmieszne?

Od czasu do czasu można ominąć to, co można domyślać się, że intencją projektanta poziomu było wymyślenie "prostszego" rozwiązania. (W końcu cokolwiek pójdzie.) Niektórzy gracze mogą interpretować to jako "grę w system", będącą podstawową wadą, objawem zbyt szerokiego podejścia do kontroli gracza. Ponieważ może cokolwiek zrobić,

będzie się kłócić, ponieważ ograniczają logistykę i mięśnie poprzez poziomy, tak jakby były po prostu labiryntami. Które oczywiście są. Poza jednym: są także placami zabaw. Oszczędźmy filozofii na temat "tylko, co to

gry, w każdym razie?" i przejdź do rzeczy: Crayon Physics to więcej niż tylko sprytna, kapryśna gra. To dług wobec Garry's Mod i Armadillo Run jako Super Mario World. Chodzi o wymyślanie pomysłów do istnienia, których nie można w prawdziwym życiu wykorzystywać elementarne zasady fizyczne. Chodzi o ociąganie się z rozwiązaniami, a nie tylko o robota. Pewnie, możesz robić cokolwiek chcesz i od czasu do czasu

będziesz, ale znajdziesz również urok szybkiego łączenia ze sobą każdego urządzenia, którego twój mózg nie dba o kabel na palce. Jeśli jesteś podobny do mnie, powrócisz do poziomów, na które już znalazłeś najprostszą "wygraną", po prostu wymyślając nieprawdopodobnie absurdalnie alternatywne. I właśnie to sprawia, że ​​Crayon Physics sui generis

. To jest gra. To zabawka. To jedno i drugie.

Ostatnia rzecz. Jeśli kiedykolwiek trafisz na Jeopardy wpatrując się w Alexa Tröbka, a kategoria "Dziwnie spokojna rozrywka" zawiera ekran z opisem "Te dwa słowa są najmniej prawdopodobne, aby pojawiły się w jednym zdaniu", teraz wiesz, które dwie są.