Sbc vs ldacvs aptx: który kodek bluetooth jest najlepszy

Para bezprzewodowych słuchawek Bluetooth ma wiele wspólnego z tym, co na pierwszy rzut oka wygląda. I nie, nie chodzi tylko o łączność bezprzewodową. Kodek Bluetooth odgrywa również ważną rolę w określaniu poziomu dźwięku w słuchawkach.

Wiele bezprzewodowych słuchawek obsługuje różne kodeki Bluetooth, aw tym poście dzisiaj porozmawiamy o popularnych kodekach i dlaczego mają one znaczenie przy zakupie pary głośników Bluetooth lub słuchawek.

Qualcomm's aptX, zastrzeżony przez Sony LDAC, i domyślny kodek SDAC to trzy z najbardziej popularnych kodeków Bluetooth. Jak działają te kodeki i czym się różnią od siebie? Dowiedzmy Się!

Czym są kodeki Bluetooth

Zanim zaczniemy, zapoznajmy się z tym, jak działają kodeki Bluetooth.

Ogólnie rzecz biorąc, technologia Bluetooth ma powolną szybkość transferu, która niezmiennie utrudnia jakość dźwięku. Ten powolny proces powoduje opóźnienie. Tak więc, aby uzyskać doskonałe wrażenia dźwiękowe, w grę wchodzi zaawansowany kodek Bluetooth. Zasadniczo kodek Bluetooth określa, jak bardzo jakość dźwięku przypomina oryginalną ścieżkę.

Kodery-dekodery to w zasadzie kodowanie i dekodowanie struktur kompresujących dźwięk w małe pakiety danych. Sposób kompresji danych audio decyduje o jakości kodera-dekodera Bluetooth.

Co to jest SBC?

SBC (Low Complexity Sub-band Coding) jest podstawowym standardem kodowania dla większości urządzeń Bluetooth i jest domyślnie obecny w prawie każdym urządzeniu. W rzeczywistości jest wymagane, aby każde urządzenie A2DP (Advanced Audio Distribution Profile) miało SBC.

SBC jest domyślnie obecny w prawie każdym urządzeniu

Ten kodek Bluetooth ma maksymalną szybkość transmisji około 328 kb / s (198 kb / s dla strumieni mono) z częstotliwością próbkowania do 48 kHz.

Dzięki tej prędkości SBC po prostu wykonuje wykonaną pracę, tzn. Nie znajdzie wysokiej jakości dźwięku. Dodatkowo, w procesie transferu występuje znaczna utrata danych. Ta strata jest dodatkiem do techniki kompresji używanej do kompresji ścieżki audio.

Ponadto opóźnienie wynosi około 100-150 milisekund. Jest to czas, w którym dźwięk dociera do głośników. Ta latencja nie jest zbyt duża, gdy odbieramy połączenia głosowe lub słuchamy muzyki.

Jednak podczas oglądania wideo lub grania w gry, opóźnienie może spowodować, że dźwięk i wideo przestaną być zsynchronizowane. W skrócie, SBC jest po prostu w porządku dla połączeń głosowych przez Bluetooth, ale w przypadku muzyki wysokiej jakości trzeba szukać gdzie indziej.

W jaki sposób aptX różni się od SDAC

Kodek aptX Bluetooth Qualcomm nadal jest kompresowany, jednak robi to inaczej. Koncentruje się na kluczowych obszarach, w których opóźnienia SBC - wyższa przepustowość.

aptX (niższe opóźnienie) ma przepływność 352 kb / s, podczas gdy aptX HD przesyła dźwięk z prędkością do 576 kb / s. W porównaniu z domyślnym kodekiem SBC ta przepustowość jest znacznie szersza. Większa szybkość transmisji pozwala na przeniesienie większej ilości danych, podnosząc tym samym jakość dźwięku. Z tego powodu aptX twierdzi, że ma dźwięk zbliżony do jakości CD. Ponadto opóźnienie dźwięku jest znacznie mniejsze.

aptX twierdzi, że zapewnia dźwięk o jakości zbliżonej do CD

Opóźnia się on o mniej niż 40 ms, co oznacza, że ​​będziesz miał idealnie zsynchronizowany dźwięk i wideo, kiedy będziesz oglądać telewizję i filmy.

Kluczową różnicą między aptX a SBC jest sposób kompresowania danych dźwiękowych. aptX wykorzystuje modulację Adaptive Differential Pulse-Code lub ADPCM w skrócie. Zasadniczo, ADPCM przewiduje następny sygnał w oparciu o poprzedni sygnał i przesyła różnicę w obu sygnałach.

W skrócie, ADPCM przesyła mniej bitów na próbkę, co oznacza mniejsze pliki, co oznacza lepszą jakość muzyki.

Kodek aptX ma niewielki chwyt. Aby w pełni to wykorzystać, telefon i słuchawki powinny obsługiwać aptX. Jeśli nie, ucieknie się do domyślnego kodeka SBC.

Czy LDAC jest lepszy?

Sony LDAC gra znacznie inną grę niż powyższe dwa kodeki. LDAC był wcześniej wyłączny tylko dla telefonów Sony Xperia, jednak jest teraz dostępny na wielu telefonach z Androidem. Można to przypisać faktowi, że Android Oreo obsługuje różne kodeki Bluetooth, w tym aptX i aptX HD.

Jedną z najważniejszych zalet LDAC jest wykorzystanie zmiennej przepływności do przesyłania danych. Używa trzech różnych rodzajów trybów połączenia - połączenia, normalnego i priorytetu.

Podczas gdy podstawowy tryb połączenia przenosi się z prędkością 330 kb / s, tryb Normalny skaluje prędkość do 660 kb / s. Co ciekawe, tryb Priority wysyła dane z mocą 990 kb / s, co stanowi znaczącą poprawę w porównaniu z SDC i aptX.

Tryb priorytetu LDAC wysyła dane z mocą 990 kb / s

Co więcej, LDAC jest w stanie wysyłać dane audio o wysokiej rozdzielczości przy minimalnej utracie jakości. Można to przypisać połączeniu stratnej i bezstratnej techniki kompresji dźwięku.

Ten sam chwyt dotyczy również LDAC. Zarówno telefon, jak i głośnik muszą obsługiwać LDAC. Ponadto, jeśli głośnik nie ma LDAC lub urządzenie nie obsługuje tak wysokiej przepływności, transfer będzie się wahał między wartością, która jest stabilna.

Końcowe przemyślenia

Tak, kodeki Bluetooth są ważne, jeśli chcesz mieć doskonałe wrażenia muzyczne w słuchawkach bezprzewodowych. Nie jest to jednak jedyny czynnik decydujący o jakości dźwięku. Ważna jest także jakość piosenek oraz jakość głośnika lub słuchawek. Ponadto nie zapomnij, że zarówno źródło, jak i synchronizacja muszą obsługiwać ten sam kodek.

Jeśli więc masz parę bezprzewodowych słuchawek obsługujących aptX lub LDAC, upewnij się, że sprawdziłeś domyślny kodek strumieniowy na telefonie z Androidem.

Jeśli używasz Androida Oreo, możesz zmienić domyślny kodek audio Bluetooth za pomocą opcji programisty. Wszystko, co musisz zrobić, to nacisnąć numer kompilacji siedem razy, aby aktywować opcje programisty. Po zakończeniu przewiń w dół, aż zobaczysz opcję kodera-dekodera Bluetooth i zmień go.

A jeśli chcesz kupić parę słuchawek, najlepsze będą te, które obsługują aptX lub aptX HD, biorąc pod uwagę, że Twój telefon obsługuje to samo.