Opowieść o Wi-Fi w mieście

Różne podejścia do bezprzewodowego dostępu do Internetu w San Francisco i sąsiedniej Dolinie Krzemowej przynoszą bardzo różne wyniki, a jeden projekt powstaje wokół miasta, a drugi przechodzi przez procedury regulacyjne.

Mekki high-tech nadal szukają miejskiego systemu pierwsza bańka w tej branży wybuchła w zeszłym roku. Model biznesowy "free-for-cities", który miał objąć wszystkie główne amerykańskie miasta Wi-Fi, nie powiodło się z powodu wysokich kosztów i niskich stawek subskrypcji, a niektóre zaciekłe walki polityczne zostały wszczęte. San Francisco było jedną z najbardziej znanych osób.

Ale z nowym, oddolnym podejściem, San Francisco wydaje się przeskakiwać przed Doliną Krzemową, miejscem rozwoju wielu technologii stojących za tą koncepcją. Firma o nazwie Meraki rekrutuje mieszkańców San Francisco do hostowania swojej infrastruktury sieciowej, podczas gdy konkurencyjny dostawca usług internetowych (Covad Communications Group) usiłuje uzyskać wiele zezwoleń na testową sieć o długości jednego mila kwadratowego w Dolinie Krzemowej. Z drugiej strony, Covad planuje rozpocząć wdrażanie niektórych radiotelefonów w tej sieci testowej, które rozpoczną się w przyszłym tygodniu, według Cisco Systems, który dostarcza sprzęt. Covad nie był dostępny do komentowania.

[Czytaj dalej: Najlepsze pudełka NAS do strumieniowego przesyłania i kopiowania multimediów]

Obie społeczności zostały wcześniej przed ołtarzem. Sieć San Francisco miała zostać zbudowana i obsługiwana przez EarthLink, zanim ta firma wycofa się z działalności Wi-Fi w trakcie zaciętej walki między burmistrzem miasta a radą nadzorczą. Pierwszy partner sieciowy Silicon Valley, Azulstar, nie zdołał zebrać około 500 000 USD za dwie sieci testowe, pomimo obiecanej rozległej sieci regionalnej, która obsługiwałaby te miasta, które wielu high-tech venture capital nazywają domami.

W wyniku upadku muni Oba obszary poruszają się w różnych kierunkach, każdy ma swoje zalety i wady. Tak właśnie postępuje miejski system łączności bezprzewodowej, ponieważ miasta i regiony szukają właściwego lokalnego podejścia, a nie rozwiązania typu cutter cookie, powiedział analityk.

Meraki buduje swoją sieć w San Francisco, oferując mieszkańcom bezpłatne wzmacniacze Wi-Fi i szerokopasmowe połączenia internetowe w zamian za miejsca montażu routerów, takie jak balkony i dachy. Plan zakłada zapewnienie pokrycia w domach sąsiedzkich i miejscach publicznych bez skomplikowanej umowy najmu lub kosztownej rozbudowy sieci. Według prezesa Meraki, Sanjita Biswasa, do tej pory zaakceptowało się prawie 10 000 mieszkańców. Ta mapa pokazuje lokalizację każdego przemiennika i liczbę osób, które go używają.

Firma spodziewa się dotrzeć do większości populacji miasta od 1 miliona do 3 milionów dolarów, powiedział. Meraki przypisuje niektóre ze swoich oszczędności samoregulującym charakterem swojej sieci, co Biswas wymienia potrzebę kosztownego planowania i konserwacji. A ponieważ nie korzysta z miejskich ani użytkowych zasobów, takich jak lampy uliczne, Meraki nie potrzebuje biurokratycznych zatwierdzeń, dodał.

Meraki uzyskała pomoc od władz miasta San Francisco w zakresie rozwijania Wi-Fi w tanich mieszkaniach, ale tylko w formie wprowadzenia do urzędników mieszkaniowych, powiedział Biswas. Miasto podkreśla projekt Meraki jako sposób na zamknięcie cyfrowej przepaści, jeden z wyznaczonych celów sieci EarthLink.

Meraki chce mieć obecność w każdej dzielnicy San Francisco pod koniec tego roku i obejmować te dzielnice do połowy 2009 roku, powiedział Biswas. Jak dotąd, około 100 000 osób skorzystało z sieci, powiedział. Projekt San Francisco jest jedyny w swoim rodzaju, gigantyczny test dla Meraki - dodał. Zwykle Meraki sprzedaje swój sprzęt grupom, które próbują pozyskać miasta online, szczególnie w krajach rozwijających się, powiedział Biswas.

Dolina Krzemowa zaczęła się od planu jeszcze bardziej odważnego niż San Francisco: aby objąć region rozciągający się praktycznie od Południowa granica San Francisco w dół do nadmorskiego miasteczka Santa Cruz, a od Pacyfiku do Milpitas w Zatoce San Francisco. Przewidziano w nim wiele sieci bezprzewodowych, w tym Wi-Fi, WiMax i specjalną sieć bezpieczeństwa publicznego. Wielkie firmy wspierające IBM i Cisco Systems, a także organizacja non-profit SeaKay, nadal są częścią konsorcjum wspierającego sieć, której przewodziła grupa Joint Venture: Silicon Valley Network.

Jednak po odejściu Azulstar i dołączeniu Covad do konsorcjum, projekt został zredukowany, aby skupić się na sieci Wi-Fi, aby służyć małym firmom, przynajmniej na początku. Ta usługa byłaby dopełnieniem droższego, szybkiego, bezprzewodowego Covada, który już sprzedaje się dużym firmom.

"Chcemy się upewnić, że będziemy chodzić, zanim zaczniemy", powiedział w lutym wiceprezes ds. Strategii bezprzewodowej Alan Howe, Covad.

Więc daleko, projekt wydaje się nadal w fazie chodzenia. 23 czerwca, prawie cztery miesiące po tym, jak Covad ogłosił, że przyłącza się do wysiłku i zbuduje sieć testów o długości jednego mila kwadratowego w San Carlos w Kalifornii, firma uzyskała zgodę rady miejskiej na zamontowanie radioodbiorników na takich miejskich aktywach jak lekkie słupy.. W dalszym ciągu stara się uzyskać pozwolenie od Departamentu Transportu w Kalifornii i od lokalnych urzędników szkolnych, ponieważ na terenie testowym znajduje się autostrada stanowa i szkoła, powiedział Seth Fearey, wiceprezes i dyrektor operacyjny Joint Venture: Silicon Valley Network.

"Sądzę, że wyciągnięto wnioski, kiedy to się działo", powiedział Fearey, dodając, że celem sieci testowej jest poznanie wszystkich aspektów wykonywania pracy, której Covad nigdy wcześniej nie robił.

Uświadomienie sobie oryginalnej wizji Sieć obejmująca około 1500 mil kwadratowych i 40 gmin wymagałaby znacznie więcej takich zatwierdzeń. Ale pomimo tego trudnego chodu, projekt taki jak Silicon Valley ma zalety, których nie oferują niektóre szybciej rozwijające się systemy.

Sieci wolontariuszy, takie jak projekt San Francisco w Meraki i oferowany przez hiszpańską Fon system udostępniania dla klientów, mogą tylko do tej pory w zaspokajaniu potrzeb miasta i jego mieszkańców, powiedzieli analitycy. Zasięg po prostu nie jest wystarczająco spójny, powiedziała Esme Vos, redaktorka Muniwireless.com.

"Jest to odpowiedź, jeśli miasto nie chce jej używać w ogóle dla własnych celów", takie jak bezpieczeństwo publiczne lub sieć bezprzewodowa odczyt licznika, powiedziała. Jednak "nie ma nikogo, z kim można by krzyczeć, pod koniec dnia, kiedy to coś nie działa".

Ale w dużym mieście taka sieć do użytku w drodze może uzupełnić wszechobecne przewodowe usługi szerokopasmowe, - mówi Monica Paolini z Senza Fili Consulting.

Nowością w sieci bezprzewodowej jest potwierdzenie, że każdy rodzaj sieci ma swoje miejsce, powiedziała.

"Nie ma modelu, który działa wszędzie," powiedział Paolini.