Najlepszy przewodnik po stabilizacji obrazu

Nabywcy aparatów i smartfonów są obecnie bombardowani takimi terminami, jak OIS, VR, stały strzał i wiele więcej, jeśli chodzi o kamery USP. Ale czym jest stabilizacja obrazu i czy naprawdę powinieneś się martwić o zakup urządzenia za pomocą tej technologii?

Cóż, to tylko niektóre z rzeczy, które sprawią, że każdy będzie ciekawy i tutaj dzisiaj postaram się odpowiedzieć na kilka pytań dotyczących stabilizacji obrazu.

Zanim przejdziemy do tego przewodnika, będziemy musieli przyjrzeć się historii kamer i dlaczego opracowano tę technologię zwaną stabilizacją obrazu.

Początki

Pierwszy komercyjny aparat - dagerotypowy aparat fotograficzny - został wynaleziony przez Louis-Jacques-Mandé Daguerre i zaprojektowany przez Alphonse Giroux w 1839 roku. statyw, oferujący doskonałe ujęcie.

Dopiero wynalezienie filmu 35 mm sprawiło, że aparaty stały się mniejsze i bardziej kompaktowe, tak jak Leica 1 z tyłu wydana w 1925 r. Dzięki coraz mniejszym rozmiarom kamer, wśród użytkowników, którzy podróżowali z kamerami, uchwycono chwile, kiedy i kiedy oni mieli ochotę.

Robienie zdjęć było luksusem ze względu na wysoki koszt opracowania filmu i fotografii. Największym problemem było jednak rozmazane ujęcie spowodowane ruchem lub wstrząsami podczas robienia zdjęć. Było to bardziej powszechne w mniejszych aparatach.

W 1994 r. Nikon wyprodukował pierwszy w historii obiektyw stabilizowany optycznie, który kompensowałby niewielki ruch lub szarpnięcia, aby uzyskać bardziej stabilny strzał. To oznaczało początek stabilizacji obrazu i stamtąd przeszliśmy długą drogę.

Więcej w wiadomościach: Przesuwamy nasze dzieci ku ślepocie, cyfrowo

Co to jest stabilizacja obrazu?

Stabilizacja obrazu to wspólny termin określający technologię, która pozwala aparatom na uchwycenie stabilnego ujęcia i może być również odtwarzany w przypadku filmów.

Stabilizacja obrazu może pomóc użytkownikom i urządzeniom, z których korzystają, kompensować ruch i ruchy, aby uchwycić stały obraz.

Wyobraź sobie, że siedzisz przed ekranem i zaczyna się poruszać. Spowoduje to zamazanie wizji i postrzeganie obrazu z tego ekranu. Ale w innym przypadku wyobraź sobie, że siedzisz w kapsule, gdzie ekran i ty się poruszasz. Tam wizualne rozmycie byłoby minimalne lub nawet znikome.

To jest właśnie zasada stabilizacji obrazu, w której ekran z powyższego przykładu jest zastąpiony przez obiektyw, a osoba widząca ekran jest zastępowana przez czujnik obrazu lub film.

Umożliwiając drobne ruchy elementu obiektywu lub czujnika, rozmycie można zminimalizować, aby uzyskać ostrzejszy obraz.

Dlaczego kamery potrzebują stabilizacji obrazu?

Teraz, gdy rozumiemy podstawową zasadę stabilizacji obrazu, nie jest trudno zrozumieć jego potrzeby.

Wraz z rozwojem mniejszych kamer użytkownicy zaczęli poruszać się z kamerami znacznie bardziej niż w przeszłości. Są też większe szanse na zamazanie obrazów ruchem i wibracjami podczas ruchu. W takim scenariuszu wymagana jest stabilizacja obrazu, a coraz więcej kamer, a nawet producentów smartfonów, oferuje teraz urządzenia ze stabilizacją obrazu.

<

Skutkuje to ostrzejszymi obrazami i pozwala użytkownikom być bardziej szczerymi podczas robienia zdjęć. Stabilizacja obrazu ma wiele różnych nazw. Jednak ta technologia może być przede wszystkim podzielona na dwie kategorie - zoom cyfrowy i optyczny.

Optyczna stabilizacja obrazu

Optyczna stabilizacja obrazu lub OIS ma wszystko do czynienia z optyką, a więc z nazwą. Oto jak to działa.

Przeczytaj także: OnePlus 5 Camera Review: Naprawdę flagowy aparat?

Przesunięcie obiektywu

Przesunięcie obiektywu to technologia najbardziej popularna w lustrzankach cyfrowych. Mechanizm ruchomej soczewki jest osadzony w zespole obiektywu kamery, który porusza się w przeciwnym kierunku ruchu, aby przeciwdziałać efektowi ruchu na obrazie.

Pozwala to elementom soczewki przesuwać i kierować światło na czujnik obrazu lub film, kompensując jednocześnie ruch. Elementy soczewek są zwykle montowane na miniaturowych sprężynach, które umożliwiają ruch przez bardzo krótką chwilę, a następnie element powraca do swojej pierwotnej pozycji.

Jedyną wadą tej technologii jest to, że wymaga ona większej przestrzeni, ponieważ zespół soczewki lub elementy muszą się poruszać, a zatem nie można go zagęścić.

Przesunięcie czujnika

Podobnie jak przesunięcie obiektywu, przesunięcie czujnika obejmuje również ruchomy czujnik, który kompensuje rozmycie związane z ruchem.

Przesunięcie czujnika jest zwykle stosowane w obszarach, w których koszt soczewki jest bardzo ważny. Umożliwia wbudowanie technologii OIS w kamerę, podczas gdy soczewki mogą być produkowane po niższych kosztach, przy zachowaniu kontrolowanego rozmiaru.

Podwójny OIS

Do tej pory tylko kilku producentów korzysta z dual OIS, jest to bardzo obiecująca technologia stabilizacji obrazu.

Aby lepiej zrozumieć podwójny OIS, powróć do przykładu, w którym ekran i osoba oglądająca go siedzą w kapsule. Wykorzystuje zarówno przesunięcie obiektywu, jak i przesunięcie czujnika, aby zapewnić najlepszą stabilizację obrazu.

Ilekroć występuje ruch, oba elementy obiektywu i czujnik wewnątrz aparatu poruszają się w tym samym czasie, aby je skompensować.

Cyfrowa stabilizacja obrazu lub elektroniczna stabilizacja obrazu

W cyfrowej stabilizacji obrazu lub elektronicznej stabilizacji obrazu (EIS) wszystkie te mechanizmy i sprzęt są redukowane dzięki zastosowaniu inteligentnych algorytmów.

Systemy wykorzystujące cyfrową stabilizację obrazu polegają na żyroskopie do wykrywania ruchu i odpowiednio zmieniają obraz lub przechwytywany obraz. W tym systemie czujnik rejestruje dodatkowe dane obrazu lub wideo, zwłaszcza na krawędziach, i zmienia nagranie lub przechwycenie, aby skompensować ruch.