Użytkownicy OpenMoko otwierali swoje telefony

Powiedzmy, że chcesz załadować kolekcję MP3 na swój elegancki smartfon za pomocą ulubionego oprogramowania Jukebox - a nie jakiejś aplikacji wybranej przez producenta telefonu.

Lub chcesz zainstalować (a może nawet napisać) trochę fajniej nowe oprogramowanie na twoim telefonie, ale masz dość aplikacji o dyktafonach podanych przez "mężczyznę" (w swym czarnym sweterku z golfem).

Może znowu chcesz przejść przez telefon oprogramowanie, linia po linii, aby upewnić się, że nie wysyła wszystkich tajemnic firmy do jakiegoś serwera poczty e-mail na północ od granicy.

W przypadku większości telefonów dostępnych na rynku nie można robić wszystkiego te - lub nawet którekolwiek z nich, z niektórymi modelami. Potrzebny jest bezpłatny smartfon.

A więc dlaczego go nie masz? Firmy telekomunikacyjne chciałyby dać ci darmowy telefon. Nie wierzysz mi? Przejrzyj broszurę sprzedaży dowolnego operatora sieci komórkowej, a przekonasz się, że rozdaje ona kilka smartfonów. Na przykład Orange U.K. wymienia 28 modeli jako "darmowe", w tym nowy, błyszczący HTC Touch Diamond, Sony-Ericsson W980 Walkman - oraz BlackBerry 8820, który w ubiegłym roku kosztował mojego szefa 150 dolarów. (Nie mów jej.)

Oczywiście, oni nie są naprawdę wolni. Musisz podpisać umowę na czas antenowy przez 12 miesięcy, może dłużej. Więc nie tylko jesteś przywiązany do pomysłu człowieka na fajne pliki do pobrania, jego ulubioną szafę grającą i swojego operatora poczty (kimkolwiek on jest), musisz też pozostać przy wyborze operatora sieci na następny rok.

Takie ograniczenia napędzają entuzjastyczną, aczkolwiek niewielką grupę użytkowników smartfonów, aby wybrać telefon, który jest darmowy (jak w mowie), jeśli nie za darmo (jak w piwie).

Aby dowiedzieć się więcej, w piątek wieczorem pojawiłem się w La Cantine, stosunkowo nowy bar na obrzeżach jednej z głównych dzielnic biznesowych Paryża. Było darmowe Wi-Fi, a niektórzy w większości młodzi, głównie męscy, pijący grali z telefonami komórkowymi.

Niezwykle dla takiego tłumu nie widziałem żadnych iPhone'ów, mimo że sprzedaż modelu 3G w lipcu ruszyliśmy w latający start.

Na tak małe zgromadzenie było sporo Neo Freerunnerów.

Bardziej prawdopodobne jest zrzucenie mojego motocykla przez wyprzedzając kierowcę, niż żeby zobaczyć jeden z tych telefonów podczas przeciętnego dnia w Paryżu, więc wiedziałem, że znalazłem miejsce pierwszego spotkania właścicieli Freerunnera zorganizowanego przez francuskiego dystrybutora telefonu Bearstech.

Freerunner kosztuje około 399 $ lub 320 €, jeśli można go znaleźć na magazynie, a do dyspozycji jest ładowarka, bateria 1200 mAh, rysik i karta pamięci MicroSD. Wybierasz swojego operatora komórkowego i slot na swojej karcie SIM (moduł tożsamości subskrybenta).

Telefon to czarna płyta z tworzywa sztucznego z zaokrąglonymi końcami, z których jedna jest przewiercona ogromną dziurą do mocowania smyczy. Ma ekran dotykowy i jeden przycisk, przełącznik zasilania, który nieuchronnie zachęca do pewnych porównań …

"Ekran jest nieco mniejszy niż iPhone'a, ale ma dwukrotnie większą liczbę pikseli" - powiedział mi jeden właściciel. (To 2,8 cala i 480 x 640 pikseli, w porównaniu do 3,5-calowego ekranu iPhone'a o wymiarach 480 x 320).

"Wczoraj dostałem tylko moje. Już kilka razy dzwoniłem, ale nie udało mi się aby wysłać wiadomość tekstową, chociaż ja ją otrzymałem, "powiedział inny użytkownik.

Jego specjalnością było to, że był to jedyny egzemplarz, na którym wciąż było oprogramowanie pierwotnie dostarczone.

Jeśli chcesz mieszać się z oprogramowaniem Freerunnera, nie ma potrzeby "jailbreak" go. Możesz go w dowolnym momencie wygenerować za pomocą nowego oprogramowania: zaktualizuj go, zmień na niższą wersję, skompiluj lub wymień - wolność, z której inni właściciele skorzystali, po prostu dlatego, że może.

To dlatego, że Freerunner działa Linux, podczas gdy aplikacje graficzne działające nad tym do obsługi wybierania numerów, zarządzania kontaktami, poczty e-mail itd. Są również otwarte. Właściciele Freerunner mają dostęp do źródła dla całego swojego kodu, mogą go modyfikować i dodawać do woli.

Jedna osoba zainstalowała na swoim komputerze port Debian Linux. Okazało się jednak, że nie było to zbyt zabawne, ponieważ nie skonfigurował go do uruchomienia graficznego interfejsu ani żadnego innego rodzaju wprowadzania dotykowego. Jedynym sposobem na zrobienie czegokolwiek, było połączenie się z nim z pobliskiego laptopa za pomocą ssh, i wydawanie poleceń w taki sposób instalujących i uruchamiających nowe pakiety oprogramowania.

Było prawie tyle powodów, dla których interesował się Freerunner jako byli tam ludzie.

Niektórzy powiedzieli, że szukają interesującego projektu oprogramowania open-source, do którego mogliby wnieść swój wkład. To dobra wiadomość dla mniej utalentowanych właścicieli Freerunnera, ponieważ niektóre aspekty jej oprogramowania wciąż nie mają pewnej stabilności, podczas gdy inni potrzebują więcej polskiego.

Wykładowca uniwersytecki w dziedzinie informatyki poszukiwał platformy, na której jego uczniowie mogliby opracować oprogramowanie. Inżynier zajmujący się przetwarzaniem sygnału chciał opracować własne oprogramowanie do rozpoznawania głosu.

Marcus Bauer, producent oprogramowania, przybył, aby wyjaśnić Freerunnerowi swoje oprogramowanie do mapowania i lokalizacji, Tango GPS, które zachwyciło innego uczestnika, który chciał telefon mógł wziąć geo-caching.

Biolog powiedział, że był po prostu ciekawy, czy mógłby użyć takiego telefonu. ("Jeśli masz palce, powinieneś być w porządku", odpowiedział jeden z właścicieli.)

Był też prawnik, architekt - i tak, ktoś z rządu, szukający platformy, na której mógłby się rozwinąć " bezpieczne aplikacje mobilne. "

Potrzeba wielu różnych rodzajów wolnego świata.