Gitara akustyczna MIT łączy akustykę i elektronikę

Instrumenty akustyczne z wzorami z drewna dają niepowtarzalne dźwięki, ale prototyp gitara zbudowana przez studenta Massachusetts Institute of Technology łączy naturalną akustykę drewna z mocą przetwarzania elektronicznego.

Nazywany gitarą Chameleon, może naśladować różne instrumenty za pomocą komputera pokładowego i wymiennych drewnianych płyt rezonansowych.

Zamiast tego Drewniana płyta rezonansowa Chameleona ma kilka małych czujników, które wysyłają akustyczne informacje do komputera, który następnie interpretuje i przetwarza dźwięki. "Mamy więc autentyczne zachowanie drewna, ale mamy też sterowanie komputerowe jak syntezator, ale jest ono dużo bardziej autentyczne niż syntezator" - powiedział Amit Zoran, twórca gitary i uczeń MIT's Media Lab.

"Normalny syntezator syntetyzuje podstawy dźwięku i jest czymś stworzonym na komputerze, ale tutaj nie tworzymy dźwięku z niczego", powiedział Zoran. Struny wibrują i tłumią mostek gitary, a dźwięk porusza się jak każdy inny instrument akustyczny.

Wook Yeon Hwang, gitarzysta od 20 lat i współpracownik MIT Media Lab zgodzili się. "Problem z syntezowanymi instrumentami polega na tym, że wybierają dźwięk w konkretnym momencie, więc za każdym razem brzmi to samo" - powiedział. "Niemożliwe jest umieszczenie moich uczuć w muzyce."

Możliwość grania na gitarze, która wykorzystuje naturalną akustykę drewna, zamiast syntezy, jest znacznie lepsza i ważniejsza dla muzyków, powiedział Hwang, który Zoran uzyskał informację zwrotną, gdy gitara została opracowana.

Zoran ma teraz tylko dwie działające drewniane płyty rezonansowe. Oba są wykonane z czerwonego cedru, ale jeden tworzy dźwięk bardziej przypominający akustyczną gitarę, dźwięczną i otwartą, a drugi naśladuje twardy instrument i brzmienie elektrycznej gitary. Płytki rezonansowe można wymienić w ciągu około 15 sekund, przy czym gitarę trzeba ponownie ustawić za każdym razem. Na zwężonym końcu planszy, naprzeciwko mostu, znajduje się chip, który podłącza się do komputera pokładowego i przekazuje sygnały dźwiękowe zebrane z każdego uderzenia instrumentu.

Zoran wyprodukował inne eksperymentalne płyty rezonansowe. Jeden ma metalowe wkręty, a Zoran powiedział, że po zmianie położenia śruby, dźwięk również będzie. Jedna płyta rezonansowa jest wydrążona z gumowym korkiem, umożliwiając jej napełnienie wodą lub olejem, co stworzy różne właściwości akustyczne. Kolejna płyta rezonansowa wykonana jest z drewna 150-letniego mostu w Vermont. Stworzenie całej gitary ze starego drewna byłoby prawie niemożliwe, gdyby nie było zbyt drogie, ale ponieważ płyta rezonansowa jest niewielka, projekt był możliwy do opanowania.

W sercu instrumentu i części, która jeszcze nie została w pełni rozwinięta, jest komputer pokładowy. Z przodu każdej płyty rezonansowej znajduje się pięć elektronicznych urządzeń pobierających, które dostarczają dwa sygnały stereo i jeden sygnał mono do układu przetwarzania. Za pomocą oprogramowania komputer zinterpretuje unikalne dźwięki z drewnianej płyty rezonansowej, miksuje ją z elektronicznymi właściwościami audio na chipie i przekazuje dźwięk do jednostki wzmacniającej.

Ponieważ obecny prototyp nie ma oprogramowania pokładowego, Zoran powiedział, że to, co jest słyszane, to tylko 5 procent rzeczywistego dźwięku, jaki może wytworzyć gitara - można usłyszeć tylko naturalną rezonans każdego z unikalnych drewnianych płyt dźwiękowych. Gdy oprogramowanie zostanie napisane, Zoran powiedział, że muzycy będą mogli eksperymentować w sposób nigdy niemożliwy, na przykład "grając" na gitarze wielkości drapacza chmur.

Pod kierunkiem profesora Pattaya Maesa, profesora z MIT Media Lab, Zoran pracuje nad Guitar Chameleon od około roku. Skończył swój proof-of-concept w sierpniu 2008 roku i po otrzymaniu pozytywnej opinii od Hwanga i innych muzyków, postanowił pójść dalej. Zoran pracował z bostońskim producentem instrumentów, Marco Coppiardi, aby zbudować gitarę od zera. Kolejnym krokiem Zorana jest dalsza integracja komputera gitary i programowanie oprogramowania. Potem będzie kontynuował testowanie z profesjonalnymi graczami, udoskonalając go i mając nadzieję, wprowadzi go na rynek.

Zoran chce dać muzykom coś, czego nie mogą uzyskać z akustycznego instrumentu - wolność zmiany dźwięku.

"Jest to coś, co istnieje w syntezatorach i instrumentach cyfrowych, ale brakuje im autentycznych właściwości drewno." Zoran uważa, że ​​jego twórczość otworzy eksperymenty dla muzyków, ponieważ nie będą już musieli kupować wielu drogich instrumentów.