Granice strategii: rozmowa z Ernestem Von Simsonem

Jako współzałożyciel The Research Board, ekskluzywnego, skoncentrowanego na IT think-tanku założonego w 1970 roku, Ernest von Simson obserwował wiele razy, gdy liderzy korporacyjni przejęli swoje firmy przez zmiany i kryzysy przez trzy dekady. Przez te lata uważał, że niezłomność jest najważniejszym przywództwem charakterystycznym dla sukcesu, jak pokazuje jego nowa książka "Granice strategii: lekcje przywództwa z branży komputerowej".

"To zbyt łatwe dla lidera, który oderwałby uwagę od śmiałej nowej strategii swoich podwładnych lub klientów - mówi von Simson w rzadkim wywiadzie, cytując Toma Watsona Jr. Szef IBM musiał odeprzeć wiadomość, że "nie ma rynku dla taśm, a nie do 360, kiedy ostatecznie wyeliminuje wszystkich "- mówi von Simson, odnosząc się do konkurencji po tym, jak firma wydała swój system mainframe System / 360 w połowie 1965 roku. Modele systemowe / 360 przyniosły przełom w dziedzinie komputerów firmowych, pozwalając firmom każdej wielkości na uruchamianie wszelkiego rodzaju aplikacji i aktualizację bez utraty kompatybilności. Klienci przyjęli tę zmianę, popieraną przez Watsona Jr., który jako drugi prezes IBM, wyprowadził Big Blue z epoki poncz-karty.

Połączona historia firmy IBM i Watsons jest częścią "wysoce skompresowanego streszczenia komputera historię samoobronną i wskrzeszającą branżę, aby ustawić oś czasu książki i kilka nadrzędnych trendów ", pisze von Simon w pierwszym rozdziale książki, który kończy się spojrzeniem na wyniki konsolidacji i commodityzacji sprzętu komputerowego.

[Czytaj dalej: Najlepsze usługi transmisji strumieniowej telewizji.

"Wielkość implozji" spowodowana tymi zmianami stała się oczywista 16 czerwca 1992 r., Kiedy założyciel DEC i dyrektor generalny firmy, Ken Olsen, zostali zmuszeni do rezygnacji z pracy, a dyrektor generalny Hewlett-Packard John Young ogłosił przejście na emeryturę, wyparte przez Billa Hewletta i Dave'a Packarda. Wang Labs ogłosił upadłość w sierpniu tego roku, a IBM odnotował kwartalną stratę po raz pierwszy w październiku. To spowodowało, że CEO John Akers stracił swoją premię, a potem swoją pracę.

"W końcu - pisze von Simson z tamtych czasów - zakład minikomputerowy został zestrzelony przez pięciu młodych mężczyzn". Następnie wymienia Larry'ego Ellisona, Scotta McNealy, Billa Gatesa, Steve'a Jobsa i Michaela Della, powołując się na zmieniające się w branży osiągnięcia każdego z nich w swoich firmach.

Choć rzekomo klasyfikowany jako książka biznesowa, "Granice strategii" jest równym wspomnieniem części, historią, studium przypadku i zabawną przędzą, opowiedzianą w żywej prozie zręcznym dotykiem. Jak mówi Irving Wladawsky Berger w swoim aprobacie: "Rzadko zdarza się znaleźć księgę biznesową, która jest równie dobrze napisana i zabawna, jak" Granice strategii ". "

Von Simson, który wziął dwa lata, aby napisać książkę, wykorzystał prawie 100 raportów z badań wyprodukowanych przez jego firmę, umiejętnie wymyślając informacje od tych z jego wspomnieniami, aby stworzyć studia przypadku, których intencją jest pokazanie, ile barier w zmianie są takie, o których nawet nie myślisz "- mówi von Simson. Jak przywódcy poruszają te bariery, interesuje von Simsona.

Książka czasami przedstawia zakulisowy obraz najważniejszych wydarzeń informatycznych w Internecie. - von Simson wspomina wizytę w siedzibie Microsoftu rano po tym, jak Gates wiedział Departament Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych był "całkowicie poważny" w swoich groźbach wniesienia pozwu antymonopolowego przeciwko firmie. "Jeden nieogolony i nieumyty kierownictwo po drugim wszedł do naszej sali konferencyjnej" - pisze. "Zespół zarządzający wyglądał tak, jakby przez całą noc był zamknięty, starając się sformułować odpowiednią odpowiedź - większość opuściła go po kilku minutach, główny naukowiec Nathan Myhrvold został najwyraźniej poproszony o więcej czasu niż zwykle z gośćmi, więc rozproszył nas z przyszłą technologią, odpowiadając na nasze pytania, z czymś, co wydawało nam się niesamowitą uprzejmością i cierpliwością

"W końcu Bill przyszedł, wyglądając na równie zaniedbanego, i rozpoczął nieprzerwany, bez tchu, postanowiliśmy nie robić notatek z szacunkiem dla jego nieprzyjemnego stanu umysłu, ale przypomniałem sobie gniewne, wysokie dźwięki na temat Joela Kleina, asystenta prokuratora generalnego który kierował departamentem antytrustowym Departamentu Sprawiedliwości, ignorancją technologiczną prezentowaną przez rząd oraz powszechną niechęcią wobec ludzi sukcesu, którzy zarobili dużo pieniędzy. "

To, że nadal jest świadkiem chwil podobnych do tych, dlatego von Simson pozostaje ostrożny, jeśli chodzi o to, z kim rozmawia o swojej pracy. Misja komisji badawczej wymagała uznania von Simson i współzałożycielki Naomi Seligman, która jest także żoną von Simsona - zakochali się, wyjaśnia w przedmowie książki, w przeciwieństwie do prowadzenia "totalnej wojny" po tym, jak została jego szef (wbrew sprzeciwom von Simsona), kiedy została wyznaczona na szefa Programu Badawczego firmy Diebold. Seligman pracował w IBM. Opuścili Diebold w 1970 roku, aby założyć własną firmę, odrzucając pomysły biznesowe od grupy przyjaciół, "którzy stali się legendarni w dziedzinie technologii informacyjnych", pisze we wstępie do książki.

Tych pięciu przyjaciół było w Equitable Life, Johnson & Johnson, Southern Railway, Inland Steel and Sanders Associates, i "oceniali idee, które proponowaliśmy jednolicie strasznie", pisze von Simson, więc w 1973 r. "Wystarczyło" i grupa ta zasugerowała, że ​​von Simson i Seligman prowadzą badania finansowane przez ich firmy. Rezultatem była The Research Board, której członkostwo ograniczało się do najlepszych menedżerów IT dużych firm, z wyłączeniem dostawców IT. Członkowie głosowali nad tym, jakie badania należy przeprowadzić i musieli zobowiązać się do przeczytania sprawozdań i uczestnictwa w spotkaniach w celu omówienia badań. Każdy, kto przegapił więcej niż dwa spotkania, został zwolniony.

Badanie, którego poszukiwała grupa, wysłało von Simsona i Seligmana na orbitę wyższych firm informatycznych, generując prawie 100 raportów, zanim sprzedali swoją firmę Gartnerowi. 1. Po drodze, jak opisują to public relations książki, The Research Board stał się "cichym, potężnym think tankiem, który obserwował, kształtował i kierował rozwojem branży komputerowej."

Von Simson śmieje się z sugestii, że takie opis brzmi mrocznie. Model biznesowy był zawsze dla "selektywnego widzenia", mówi. "Nie było tak, że byliśmy tak zasmarkani", mówi o wbudowanej ekskluzywności. Ale od początku dekretowali "żadnych sprzedawców" i "starali się trzymać z dala od CIO, którzy byli figurkami w organizacjach", szukając zamiast tego tych, którzy w rzeczywistości są agentami zmian, odpowiedzialnymi za kierowanie ich firmami przez burzliwe, białe drogi wodne. strumienia IT. "Bardzo duże firmy miały wiele do powiedzenia ze względu na skalę, a nie sektor … Nasz model zawsze polegał na tym, że trzeba było siedzieć przy stole - to prawdziwy ogranicznik rozmiaru" - mówi. a Seligman poznał - i podziwiał, jak wynika z książki - przywódców "gigantów" tamtej ery. Oprócz "wielkiej piątki", która pojawiła się w latach 90., przedmowa do książki wymienia wiele innych osób, w tym Eric Schmidt, choć lata z książkami dotyczą firmy Sun, Novell i innych firm, zanim w marcu 2001 r. Został dyrektorem generalnym Google.

Von Simson jest najbardziej zainteresowany Google z punktu widzenia przedsiębiorstwa, który oprócz cloud computing obejmuje teraz Androida. Niedawna klapa operacji Google w Chinach była bardziej interesująca dla von Simsona z perspektywy cyberbezpieczeństwa, aktualnego tematu o najwyższym priorytecie. Nie jest to obszar, do którego doszedłby von Simson, mówi, ale model biznesowy w Ostriker von Simson, gdzie on i Seligman są starszymi partnerami, kontynuuje pracę w The Research Board, aby firmy, które doradzają, kierowały wyborami naukowymi.

Jego obecne badania przypominają mu, że "technologia jest tak skomplikowana i sprytna, po drugie, to naprawdę zmusza mnie do pytania, co jest tajne". Praca zajmuje mu krąg w swojej karierze - był oficerem kryptologa z amerykańskiej marynarki wojennej tuż przed eksplozją Wietnamu.

Chociaż von Simson pisze wymownie o chaosie, jakie niosą ze sobą przełomowe technologie oraz o potrzebie przygotowania i chęci zmian firm, nie jest on zainteresowany sieciami społecznościowymi.

"Nie, nienawidzę tego", mówi na pytanie jeśli lubi Facebooka. "Po prostu uważam, że całość jest banalna." Ma stronę na Facebooku, którą założył kilka lat temu, ponieważ chciał ją doświadczyć. Loguje się co kilka miesięcy i żartuje, że jego "przyjaciele" - w tym jego wnuczka, która jest zainteresowana Facebookiem - prawdopodobnie otrzymają wiadomości z Facebooka, mówiąc im: "czy wiesz, że Ernest von Simson też ma niewielu przyjaciół. "

Wywiady z mediami również nie były tradycyjnie wysoko na liście podobnych, chociaż je zrobił, i napisał artykuły dla biznesu i prasy branżowej, w tym Harvard Business Review. "To nigdy nie bardzo mi pomogło", mówi o wywiadach, chociaż "mogło to boleć", że je zrobiłem. Von Simson miał "niewypowiedziane zobowiązanie", że nie ujawni informacji, więc pojawiły się pytania, na które nie miał odpowiedzieć. Poza tym, jak mówi, "zwykły powód, dla którego ludzie robią dużo prasy, jest taki … ludzie widzą, kim są. Nigdy tego nie potrzebowaliśmy."

W rzeczywistości, on się zgadza, to by nie było (i nadal jest nie) pożądane. "Książka jest czymś innym" - śmieje się von Simson. "Pamiętaj o" Ograniczeniach strategii "- dlatego robimy ten wywiad."